Genesis 13

1و ابرامبا زنخود، و تماماموالخویش،و لوط، از مصر بهجنوبآمدند.

2و ابراماز مواشیو نقرهو طلا، بسیار دولتمند بود.

3پس، از جنوب، طیمنازلكرده، بهبیتئیلآمد، بدانجاییكهخیمهاشدر ابتدا بود، در میانبیتئیلو عای، 4بهمقامآنمذبحیكهاولبنا نهادهبود، و در آنجا ابرامنامیهوهرا خواند.

5و لوط را نیز كههمراهابرامبود، گلهو رمهو خیمهها بود. 6و زمینگنجایشایشانرا نداشتكهدر یكجا ساكنشوند زیرا كهاندوختههایایشانبسیار بود، و نتوانستند در یكجا سكونتكنند. 7و در میانشبانانمواشیابرامو شبانانمواشیلوط نزاعافتاد. و در آنهنگامكنعانیانو فَرِزّیان، ساكنزمینبودند.

8پسابرامبهلوط گفت: «زنهار در میانمنو تو، و در میانشبانانمنو شبانانتو نزاعینباشد، زیرا كهما برادریم.

9مگر تمامزمینپیشرویتو نیست؟ ملتمساینكهاز منجدا شوی. اگر بهجانبچپروی، منبسویراستخواهمرفتو اگر بطرفراستروی، منبهجانبچپخواهمرفت.»

10آنگاهلوطچشمانخود را برافراشت، و تماموادیاردنرا بدید كههمهاشمانند باغخداوند و زمینمصر، بهطرفصوغَر، سیراببود، قبلاز آنكهخداوند سدومو عمورهرا خرابسازد. 11پسلوط تماموادیاردنرا برایخود اختیار كرد، و لوط بطرفشرقیكوچكرد، و از یكدیگر جدا شدند.

12ابرامدر زمینكنعانماند، و لوط در بلاد وادیساكنشد، و خیمهخود را تا سدومنقلكرد. 13لكنمردمانسدومبسیارشریر و بهخداوند خطاكار بودند.

14و بعد از جدا شدنلوطاز وی، خداوند بهابرامگفت: «اكنونتو چشمانخود را برافراز و از مكانیكهدر آنهستی، بسویشمالو جنوب، و مشرقو مغرببنگر 15زیرا تماماینزمینرا كهمیبینیبهتو و ذریتتو تا بهابد خواهمبخشید. 16و ذریتتو را مانند غبار زمینگردانم. چنانكهاگر كسیغبار زمینرا تواند شمرد، ذریتتو نیز شمردهشود.

17برخیز و در طولو عرضزمینگردشكنزیرا كهآنرا بهتو خواهمداد.» 18و ابرامخیمۀ خود را نقلكرده، روانهشد و در بلوطستانمَمْریكهدر حِبروناست، ساكنگردید، و در آنجا مذبحیبراییهوهبنا نهاد.
Copyright information for PesOV